Life is a Journey

Life is a journey filled with lessons, hardships, heartaches, joys, celebrations and special moments that will ultimately lead us to our destination, our purpose in life. The road will not always be smooth; in fact, throughout our travels, we will encounter many challenges.

Some of these challenges will test our courage, strengths, weaknesses, and faith. Along the way, we may stumble upon obstacles that will come between the paths that we are destined to take. In order to follow the right path, we must overcome these obstacles. Sometimes these obstacles are really blessings in disguise, only we don't realize that at the time.


Along our journey we will be confronted with many situations, some will be filled with joy, and some will be filled with heartache. How we react to what we are faced with determines what kind of outcome the rest of our journey through life will be like.


When things don't always go our way, we have two choices in dealing with the situations. We can focus on the fact that things didn't go how we had hoped they would and let life pass us by, or two, we can make the best out of the situation and know that these are only temporary setbacks and find the lessons that are to be learned.


Time stops for no one, and if we allow ourselves to focus on the negative we might miss out on some really amazing things that life has to offer. We can't go back to the past, we can only take the lessons that we have learned and the experiences that we have gained from it and move on. It is because of the heartaches, as well as the hardships, that in the end help to make us a stronger person.


The people that we meet on our journey, are people that we are destined to meet. Everybody comes into our lives for some reason or another and we don't always know their purpose until it is too late. They all play some kind of role. Some may stay for a lifetime; others may only stay for a short while.


It is often the people who stay for only a short time that end up making a lasting impression not only in our lives, but in our hearts as well. Although we may not realize it at the time, they will make a difference and change our lives in a way we never could imagine. To think that one person can have such a profound affect on your life forever is truly a blessing. It is because of these encounters that we learn some of life's best lessons and sometimes we even learn a little bit about ourselves.


People will come and go into our lives quickly, but sometimes we are lucky to meet that one special person that will stay in our hearts forever no matter what. Even though we may not always end up being with that person and they may not always stay in our life for as long as we like, the lessons that we have learned from them and the experiences that we have gained from meeting that person, will stay with us forever.


It's these things that will give us strength to continue on with our journey. We know that we can always look back on those times of our past and know that because of that one individual, we are who we are and we can remember the wonderful moments that we have shared with that person.


Memories are priceless treasures that we can cherish forever in our hearts. They also enables us to continue on with our journey for whatever life has in store for us. Sometimes all it takes is one special person to help us look inside ourselves and find a whole different person that we never knew existed. Our eyes are suddenly opened to a world we never knew existed- a world where time is so precious and moments never seem to last long enough.


Throughout this adventure, people will give you advice and insights on how to live your life but when it all comes down to it, you must always do what you feel is right. Always follow your heart, and most importantly never have any regrets. Don't hold anything back. Say what you want to say, and do what you want to do, because sometimes we don't get a second chance to say or do what we should have the first time around.


It is often said that what doesn't kill you will make you stronger. It all depends on how one defines the word "strong" It can have different meanings to different people. In this sense, "stronger" means looking back at the person you were and comparing it to the person you have become today. It also means looking deep into your soul and realizing that the person you are today couldn't exist if it weren't for the things that have happened in the past or for the people that you have met. Everything that happens in our life happens for a reason and sometimes that means we must face heartaches in order to experience joy.


--- Copyright © 2000 Shannon Spaunburg


Reference : http://www.motivateus.com/stories/journey.htm

วันเกิดครั้งที่ 23

วันนี้เป็นวันปกติเหมือนทุกๆวัน..แต่มีผลทางจิตใจสำหรับคนธรรมดาคนนึง นี่มันเป็นวันคล้ายเกิดของฉัน ฉันเกิดวันพฤหัสที่ 8 กันยายน พ.ศ.2531 แล้ววันนี้คือวันพฤหัสที่ 8 กันยายน พ.ศ.2554 รอหลายปีกว่ามันจะเป็นวันที่ตรงกันขนาดนี้... แต่ก็เป็นปกติเหมือนเช่นเคย แถมตั้งใจจะทำอะไรดีๆบางอย่างก็ยังพลาดไปเสียอีก.. แต่ก็ช่างเหอะ!! วันนี้มันกำลังจะผ่านไปกลายเป็นวันอื่นที่ไม่ได้มีผลทางจิตใจ อยากขอบคุณทุกคนทั้งที่ตั้งใจและไม่ได้ตั้งใจสำหรับการส่งคำอวยพรต่างๆนาๆที่สรรหากันมามากมาย ขอให้พรเหล่านั้นกลับคืนสู่ตัวพวกคุณเองด้วย ขอให้ทุกเรื่องที่เลวร้ายผ่านไปกับปีเก่าๆ แต่ฉันก็คงห้ามไม่ให้เรื่องเลวร้ายเข้ามาในปีใหม่ๆอีกไม่ได้... วันนี้ ถึงจะเป็นวันที่อึมครึมปนเศร้า เหงาๆ ตามประสาคนธรรมดาอย่างฉัน แต่ก็ยังได้เจอเรื่องที่ประทับใจอยู่บ้าง เรื่องที่ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับฉันเลย แต่มันทำให้ฉันรู้สึกดีๆอย่างบอกไม่ถูก เริ่มตั้งแต่เวลา 00.01 ของวันพฤหัสที่ 8 กันยา 2554.. ฉันก็ได้มีช่วงเวลาที่ได้ปลดปล่อยกับเขาบ้าง อันที่จริงมันเริ่มตั้งแต่ช่วงหัวค่ำของวันพุธที่ 7 ชั้นไปหาไรกินกับน้องๆที่รักคือ วิน เฟิร์น โอ๊ต...เสร็จก็ไปดูหนังต่อข้ามคืนจนล่วงเลยมาเกือบตีหนึ่งของวันพฤหัสที่ 8 กันยายน... ขอบคุณที่มีช่วงเวลานี้ให้กัน มันคงไม่ได้เป็นโอกาสพิเศษหรือโอกาสสำคัญอะไร แต่มันทำให้ฉันรู้สึกลึกๆว่า คนรอบข้างที่มีชีวิตประจำวันร่วมกันก็แบ่งปันความสุขให้กันได้ แค่คำพูดไม่กี่คำมันก็ทำให้รู้ว่าน้องๆมีความตั้งใจอยากจะทำให้ฉันมีช่วงเวลาที่ดีและมีความสุข ขอบคุณน้องๆทุกคนที่มอบเวลาดีๆให้แก่กัน สร้างบรรยากาศที่น่าจดจำสำหรับคืนนั้น... พอรุ่งเช้ามาเป็นวันเกิดที่ตื่นไม่ทันใส่บาตร... เฮ้อ ก็กลับซะดึกขนาดนั้น กว่าจะได้นอนล่อไปตีสาม... แต่วันนี้ก็เป็นวันที่ต้องไปทำธุระแถวคลองเตย คือไปสมัครสอบการท่าเรือแห่งประเทศไทย ให้ตายเถอะ ไกลมาก..แต่ดีนะที่ติดรถเฟิร์นไปลงแถวตลาดคลองเตย ต้องรอรถเมล์เพื่อนั่งไปลงแถวกรมศุลกากร แต่รอเท่าไหร่รถเมล์ก็ไม่มา.. ระหว่างยืนรอ สังเกตเห็นยายแก่คนนึง แต่งตัวโสมม ถือถุงคล้ายกระสอบ ท่าทางดูสกปรก แต่ก็ดูเป็นคนปรกติดี คงไม่ใช่คนบ้า แต่คนที่ยืนรอรถเมล์ด้วยกันก็มีท่าทางไม่อยากเข้าใกล้ยายคนนั้น ยายแกมารอรถเมล์เหมือนกับคนอื่นๆ แต่พอรถเมล์มาคันที่ยายแกจะขึ้นมาจอด  จำไม่ได้ว่าสายอะไร ยายแก่คนนั้นกำลังจะก้าวเท้าขึ้น รถเมล์ก็ออกตัวไปเสียแล้ว คือไม่รอยายแก่คนนั้นเลย เห็นแล้วน่าหดหู่มาก ทั้งๆที่ทั้งคนขับและกระเป๋ารถเมล์ก็เห็นว่ายายแกกำลังจะก้าวขึ้น แต่กลับออกรถหนีไปซะงั้น.. ยายแกไม่พอใจ ปากบ่นพึมพำแล้วก็เดินมารอที่เดิม อยู่ๆก็มีนักศึกษาสาวคนหนึ่งเดินเข้ามาคุยกับยาย ถามว่ายายจะไปไหน? ไปรถสายอะไร? เดี๋ยวยายไปพร้อมหนู.. หนูก็จะไปเหมือนกัน..คุยกันประมาณนี้...ฉันไม่ค่อยได้ยินเท่าไหร่ สักพักรถเมล์คันที่นักศึกษาคนนั้นกับยายจะขึ้นก็มาถึง นักศึกษาสาวถือถุงกระสอบให้ยาย แล้วช่วยพยุงยายขึ้นรถเมล์คันนั้นไปอย่างไม่รังเกียจเดียดฉันท์.. มันช่างเป็นเหตุการณ์ที่น่าประทับใจและสอนอะไรฉันหลายๆอย่าง.. ฉันไม่รู้ว่านักศึกษาคนนั้นเรียนที่ไหน แต่รู้ว่าเธอเป็นผู้ที่มีจิตใจงดงามอย่างมาก งดงามอย่างไม่ต้องดูหน้าตา ฉันจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าเธอหน้าตาอย่างไรเพราะว่าเห็นไม่ถนัด แต่เธอคือเยาวชนที่มีคุณค่า ฉันยกย่องและชื่นชมน้ำใจที่แสนประเสริฐของเธอผู้นี้จริงๆ อย่างน้อยก็ทำให้รู้ว่า.."ประเทศเรายังมีเยาวชนที่ดี กุลสตรีที่ดี ยังมีคนรุ่นใหม่ที่มีคุณธรรม จริยธรรมสูงส่งอยู่บ้าง และสอนให้ฉันรู้ว่าการทำดีโดยไม่หวังผลตอบแทนหรือการช่วยเหลือคนอื่นด้วยความเต็มใจอย่างไม่ประสงค์สิ่งใดกลับคืนมันสร้างความสุขให้แก่ตนเองและคนรอบข้างมากมายอย่างที่คาดคิดไม่ถึงขนาดนี้..." เฮ้อ!! เรื่องเล็กน้อยรอบตัวเรามันจะมีคุณค่าแก่การจดจำหรือไม่ มันก็ขึ้นอยู่กับตัวเราเองจริงๆ.. หลังจากเหตุการณ์นั้นผ่านไป ฉันก็เลยตัดสินใจไม่รอรถเมล์ นั่งพี่วินไปแม่งเลย... กว่าจะได้สมัครสอบเสร็จก็ล่อไปเกือบสามโมง พอดีมีเหตุติดขัดก็เลยนานไปหน่อย.. แต่เหนื่อยมากจริงๆ คนมาสมัครตั้งเยอะ เกือบสองพันคน แต่รับแค่สี่คน ค่าสมัครสอบก็แพง หมดไปเกือบสี่ร้อย เหมือนเอาเงินมาทิ้งเลย.. เฮ้อ! โอกาสสอบติดมองไม่เห็นเลย แต่ก็น่าจะได้ประสบการณ์ เงินไม่ตายก็หาใหม่ได้ บางประสบการณ์เงินก็ซื้อไม่ได้... ฉันนั่งรถกลับบ้านด้วยความอ่อนล้าและเพลียอย่างบอกไม่ถูก คิดไว้ว่าก่อนกลับบ้านจะแวะถวายสังฆทานที่วัดหัวลำโพง แต่ก็ไม่ได้ทำ เพราะฝนตกหนักมาก เหนื่อยจริงๆวันนี้ ฝนตก  รถติด น่าเบื่อจริงๆ!! จริงๆวันนี้มีนัดกับเพื่อนที่อนุเสาวรีย์แต่ก็ไม่ได้ไป มันเหนื่อยจริงๆ ฝนก็ตก ไม่รู้จะรอตรงไหน กว่าเพื่อนจะเลิกงานอีก แต่ก็อย่างว่า..อธิบายไปก็ไม่เข้าใจ ต่างคนก็ต่างความคิด ต่างเหตุผล เราไปไม่ได้ก็เลยกลายเป็นว่าเราไม่อยากไปซะงั้น.. คิดแล้วก็เสียความรู้สึก วันเกิดทั้งทีแทนที่จะมีกำลังใจ หรือเจอเรื่องดีๆกลายเป็นว่าเราต้องมาปวดกบาลกับเพื่อนที่เราคิดว่าจะเข้าใจและรับฟังเหตุผลได้ดีที่สุด.. คนเรามีเหตุผลแต่ถ้าไม่มีใครฟังมันก็เหมือนไม่มี.. ช่างแม่งมันเหอะ! ใครอยากจะคิดอยากจะตีความอะไรก็ตามสบาย ปากบอกเข้าใจ รู้ รับฟัง รับทราบ แต่ดูผลที่ฉันได้รับสิ..นี่หรอ ของขวัญวันเกิดจากเพื่อนๆที่ฉันรัก.. ซึ้งใจจริงๆ ขอบใจมากๆ ที่ทำให้รู้สึกแบบนี้ในวันเกิด..!! เกิดมา 23 ปี แต่มีเพื่อนดีจริงไม่ถึง 23 คน... ฉันควรพิจารณาตัวเองไหม? บางทีก็อยากมีเพื่อนแค่คนเดียว บางทีก็อยากมีเพื่อนสักพันคน.. ลืมมันเสียเถอะ... ไม่น่าเอาเรื่องเพื่อนมาพูดในวันเกิดเลยว่ะ ลืมไปเลยว่าคนที่รักเราโดยไร้ข้อกังขาใดๆก็มีแต่พ่อกับแม่.. แต่วันนี้ก็บอกพ่อกับแม่ไปแล้วว่ารักพ่อกับแม่มากแค่ไหน ขอบคุณพ่อกับแม่มากที่ทำให้หนูเกิดมาและเลี้ยงดูหนูเป็นอย่างดี.. พ่อแม่ให้ชีวิตหนู ให้ทุกสิ่งทุกอย่าง.. ไม่มีอะไรเหนือพ่อกับแม่แล้ว หนูไม่ต้องการการสังสรรค์หรือของขวัญอะไรแล้วตั้งแต่หนูเริ่มโตเป็นผู้ใหญ่ พ่อกับแม่ให้หนูมามาก นับมูลค่าเป็นเงินไม่ได้.. มาจนถึงวันนี้หนูควรจะเป็นผู้ดูแลและทำให้พ่อกับแม่มีความสุขสบายบ้าง.. หนูสัญญาว่าจะพยายามอย่างเต็มที่ ชีวิตหนูจะไม่ให้ใครนอกจากพ่อแม่.. หนูอาจดีไม่เท่าคนอื่น อาจเก่งไม่เท่า อาจรวยไม่เท่า..แต่หนูรักพ่อกับแม่ของหนูไม่แพ้ใครอื่นใด หนูคงไม่บอกอะไรมากมายแต่ขอให้หนูได้ทำต่อไปเรื่อยๆ.. บรรยายมาจนถึงตอนนี้ก็กลายเป็นวันอื่นที่ไม่ได้มีผลทางจิดใจเสียแล้ว ไม่ใช่วันพฤหัสที่  8 กันยา แล้ว..ต่อจากนี้ต้องรออีก 1 ปี กว่าวันที่มีผลทางจิตใจจะเดินทางมาบรรจบ.. คงต้องกล่าวอำลากันไปเพียงเท่านี้ วันเหงาๆ เศร้าๆ อึมครึม กำลังจะผ่านไป.. สุดท้ายนี้ขอขอบคุณอีกครั้งสำหรับหลายๆคนที่ยังคิดถึง ยังเป็นห่วง ยังมีความจริงใจ ยังรัก และรับรู้ รับฟังว่าความรู้สึกของฉันในวันนี้มันไม่โอเค ทั้งที่มันควรจะโอเคและแฮปปี้มากกว่าที่ควรจะเป็น ^^  HAPPY BIRTHDAY TO ME .:i:.